Een hartenkreet uit Gent
Een hartenkreet uit Gent (31 mei 2024)
Het is niet evident dat vier kandidaten uit vier verschillende partijen samen in de pen kruipen. Zeker niet in het heetst van de campagnestrijd. Maar het is ons engagement en de noodzaak die we voelen, die ons ertoe aanzetten om samen als één te schrijven. Een hartenkreet van vier vrienden uit het middenveld.
De Vlaamse, federale en Europese verkiezingen zijn ook van belang voor onze stad. De opkomst van extreemrechts doet ons vrezen dat de uitslag op 9 juni ook zijn weerslag zal hebben op ons samenleven en het sfeerbeheer in onze stad. Dat iemand uit onze stad uitspraken doet zoals ‘we willen met een stormram de aanval inzetten op de cultuursector’ helpt natuurlijk niet. Maar onze boodschap is niet aan hem gericht, wel aan de kiezer die overweegt om een proteststem uit te brengen.
Het is de liefde voor de mens die ons bindt. Stefaan De Winter (Open-VLD) beweegt zich op de as tussen muziek en horeca met Die Verdammte Spielerei, Simon Smagghe (cd&v) is bestuurslid bij Trefpunt alsook nationaal oud-voorzitter van de scouts, Bert Misplon (Groen) is actief in de sociaal- sportieve sector als drijvende kracht bij Sportaround en Frederik Sioen (Vooruit) kennen we als geëngageerd muzikant en ex-coördinator van het Gents Kunstenoverleg.
Enthousiaste mensen komen elkaar overal tegen. Vooral degenen die zichzelf ‘straatlopers’ noemen. Het is dan ook geen toeval dat we, op een terras, dezelfde wens uitspraken: “Minder aandacht voor onze verschillen en meer aandacht voor datgene wat we gemeen hebben. Minder ruzie en meer menselijkheid.” Want willen we dat allemaal niet een beetje meer? Elkaar geere zien en niet allemaal stroatjes vol komeren. Een complimentje meer, een gesprek over koetjes en kalfjes. Een goeie pint achter een fijn concert, een voorstelling of na het voetbal?
Vanuit die gedachte, willen we met iedereen in gesprek gaan. We willen begrijpen waarom mensen extreem stemmen, we willen niemand wegzetten. We verstaan dat iemand zich niet gehoord voelt, gefrustreerd is of net bezorgd en angstig is. We erkennen dat iedereen zijn zorgen heeft en redenen om op een bepaalde manier te gaan denken, alle begrip. Maar we zijn ook trots op wat we doen, met het hart vol en de borst vooruit.
Net in deze tijden, geloven we dat het geen zin heeft om ons nog meer uit elkaar te laten drijven. We hebben geen nood aan politici en slogans die verdelen. Een angstcultuur creëren is echt geen oplossing. Neen, het zijn extra brugfiguren die we missen. Om in te zetten op verbinding. Om levens te verenigen. Op pleintjes, in de theaterzalen, kroegen, parochiezalen, volkskringen, hele stadions vol. Die mensen hebben we nu het hardste nodig.
Jouw stem telt, en gelukkig maar, maar ze heeft ook gevolgen. Dat leert ons de geschiedenis, maar dat weten we ook van onze collega’s in het buitenland die werken onder een bestuur van extreemrechts. De impact is voelbaar bij organisaties die opkomen voor de meest kwetsbaren. De bezorgdheid over onze artistieke vrijheid is groot. De individuele rechten van mensen staat op het spel. Discriminatie zal groeien. Na 9 juni, vrezen we ook in Vlaanderen voor een afbraak van ons middenveld en verenigingsleven. Terwijl het net de kracht is van jeugdwerk, sociaal werk en cultuurmakers om mensen een alternatief te bieden tegen eenzaamheid, tegen polarisatie, tegen deze cultuur van angst en oorlogstaal.
Daarom willen wij het goede voorbeeld geven. Als politici constant bekvechten, kunnen we niet verlangen dat de mensen elkaar graag zien. Dus laten we op een menselijke manier van mening verschillen. En laten we vooral de verschillen tussen mensen als troeven beschouwen.
Hoop, optimisme en goesting zijn dé ingrediënten van het dagelijkse werk in het middenveld. We gaan ons verder inzetten voor een beter Europa, prachtig België, creatief Vlaanderen en bruisend Gent. Jij ook? Overwin de angst op 9 juni, stem bewust.
Groeten uit Gent,
Bert, Simon, Sioen en Stefaan
