Tijd voor een Hoge Empathie Zone (HEZ)
Tijd voor de ‘Hoge Empathie Zone’ in Gent!
De LEZ kennen de Gentenaars al, over mobiliteit is al genoeg geschreven. Tijd voor mijn voorstel: de HEZ, de ‘Hoge Empathie Zone’, in álle wijken van onze stad.
Als artiest-in-de-politiek en overtuigd ‘bruggenbouwer’ is dat mijn visioen op het vlak van ‘stadsontwikkeling’: de HEZ, samenwerken aan een (figuurlijk) warmer Gent. Goed voor ons aller mentaal welzijn en je hebt er geen EPC-attest voor nodig. Met architecten van de ziel en sociale aannemers die voor ventilatie van het hart, meer fysiek contact en een troostende schouder zorgen. “Een game changer in steden(op)bouw”, zullen internationale kranten schrijven. “Een stad ‘mee nen oek af’, maar met het hart op de juiste plaats.”
Zo’n stad waar het opnieuw vanzelfsprekend is dat we elkaar vriendelijk goeiedag zeggen in ‘t passeren. Waar we blij zijn met een spontane babbel met een onbekende op café. Waar we gelukkig zijn met wat vele vrijwilligers, verenigingen en stadsdiensten in onze buurt organiseren . Waar we trots kunnen zijn op de alledaagse heldendaden van Gentenaars die mensen in armoede en mensen met een beperking helpen. Waar jongeren ouderen helpen en omgekeerd. Waar een nieuwe Gentenaar hartelijk verwelkomd wordt en meteen een échte Gentenaar wordt. Waar we echt luisteren naar elkaar.
In de HEZ-zone zijn er minder regels en meer vertrouwen, en is er één duidelijke missie: elke Gentenaar moet tenminste één iemand hebben om hulp aan te kunnen vragen. In onze toekomstvisie is ‘eenzaamheid’ iets uit het verleden. Ons doel is helder: een 'eenzaamheid-neutrale stad' tegen 2030. Dat is geen droom, dat is een ambitie. We laten niemand achter, iedereen mee!
Bij VOOR GENT investeren we daarom vooral in mensen. In brugfiguren en mobiele werkers die kwetsbare mensen opzoeken. In vertrouwenspersonen en psychologen die aan de slag kunnen in het zorgcentrum dat we bouwen voor studenten en jongeren. In sociale cultuur-, sport- en jeugdwerkers die in woonzorgcentra en buurthuizen aan de slag gaan. In de vrijwilligers die in de Digipunten mensen begeleiden die niet zo goed overweg kunnen met computer en smartphone. In meer wijkagenten die aan sociale controle doen in de wijken. In kindbegeleiders en pedagogische begeleiders in de kinderopvang.
We blijven inzetten op nabije dienstverlening in alle wijken. In de strijd tegen armoede willen we mensen met ervaringsdeskundigheid aanwerven bij de Stad Gent. We willen een ‘kindercollege’ installeren (naast de officiële Jeugdraad) voor meer inspraak. We gaan ‘wijkkwaliteitsplannen’ opstellen, samen met de bewoners, die over veel méér gaan dan alleen verkeersmaatregelen. En we breiden het ‘Wijkbudget’ uit, want de Gentenaars hebben ondertussen bewezen dat, als je ze ruimte en vertrouwen geeft, ze zélf allerlei geweldige projecten opzetten om hun wijken nog beter te maken.
Een tour de force op vlak van empathie die zal zorgen voor meer begrip tussen Gentenaars in al hun diversiteit. Ik zie het bord al staan op de afritten van de E17 en de E40 richting Gent: “Smile, je rijdt de HEZ binnen”. Als je niét glimlacht krijg je geen boete, maar een koffie of een pintje én een schouderklopke: “ça va een beetse mee eu?” Die attitude, dát is Gent(s). Ik zweer het u: less is less, HEZ is more!